een broertje

Hoera! Vandaag is Birkes kleine broertje geboren. De kleine beer heet Magnus. In het latijn betekent dat 'de Grote' en dat is ie ook. Hij woog bij zijn geboorte meer dan vier kilo en hij is al 54 centimeter lang.

Voordat het zover was, begon het bij mamabeer te kriebelen. Papabeer belde papopa en -oma om Birke te komen halen en toen ging hij met mamabeer naar het ziekenhuis.

 In het ziekenhuis controleren ze eerst met allemaal apparaten of alles goed is met Magnus. Omdat hij nog in mamabeers buik zit, doen ze dat door naar zijn hartslag te luisteren. Alles is goed en mamabeer is er klaar voor.

Dan beginnen de weeën. Bij iedere wee laat Magnus weten dat hij eruit wil. Het is tijd. De weeën doen veel pijn voor mamabeer, maar ze heeft geleerd hoe ze daarmee om moet gaan. Goed ademen mamabeer! De dokters houden in de gaten of Magnus er al aan komt.

En dan is ie er! Hij schreeuwt het uit, want hij wist niet dat het buiten de buik zo licht en zo koud zou zijn. Snel leggen de dokters een dekentje over hem heen en mamabeer zegt lieve woordjes. Al snel is hij op z'n gemak, want hij hoort dat het mamabeer is.

Dan krijgt hij zijn naam. Magnus Kools. Met een bandje aan zijn enkel kan niemand het meer ontkennen.

Als de dokters aan papabeer vragen of hij Magnus wil vasthouden, trekt hij meteen zijn kleren uit. Hij wil dat kleine ventje ook wel op zijn blote huid. Nouja, harige huid. Papabeer is zo trots als een eh, beer!

Al snel ligt hij te slapen met een vol buikje, want hij drinkt meteen goed uit de borst.

Als hij zo lekker ligt en mamabeer een beetje heeft gerust, laat ze de eerste mensen weten dat er een nieuw beertje geboren is.

De opa's en oma's komen en natuurlijk is Birke er dan ook. Ze vindt het heel bijzonder, zo'n klein babietje. Ze heeft al zo lang naar de dikke buik van mamabeer gekeken, dat ze bijna niet kan geloven dat dit kereltje erin heeft gezeten.

Ze wil hem heel graag vasthouden en samen met mamabeer lukt dat wel. Babietjes zijn zo lekker zacht en lief, die moet je wel kusjes geven.

Birke is meteen verliefd op haar nieuwe broertje en geeft hem haar grootste knuffel.

Maar al die aandacht voor Magnus wordt ineens gericht op iets anders: beschuit met muisjes! Die lust Birke graag.

Dan is het weer goed geweest en gaat het bezoek terug naar huis. Birke gaat weer mee met papopa en -oma. Mamabeer, papabeer en Magnus blijven achter en rusten uit van een bijzondere dag.

Welterusten.