beterschap

Wat een leuke dag voor Birke en de Berenboel! Birke voelde zich helemaal beter en begon vanochtend meteen met opruimen. Eerst moesten de luiers opgeruimd worden en die horen onder de box, in de la.

Natuurlijk moet het wel passen, dus alle stapeltjes werden zorgvuldig aangestampt...

Omdat het lekker weer was, ging de Berenboel naar het bos. Mamabeer had lekkere boterhammen voor Birke meegenomen, zodat ze lekker konden lunchen. Birke wilde vandaag zelf een stukje wandelen.

Na de boswandeling ging de Berenboel naar het Boshuis. Daar is een speeltuintje met allerlei speeltoestellen die Birke leuk vindt. Ze wilde graag op de trampoline, maar daar waren al twee meisjes die heel hoog konden springen! Eventjes wachten nog...

Toen de springmeisjes weg waren, kon Birke zich helemaal laten gaan! Ze hupte in het rond tot ze hijgend terug bij mamabeer kwam. Tijd voor een chocomelletje en een boterham.

Birkes energie is nog lang niet op! Ze wil op de schommel. Mamabeer vindt het ook wel leuk, dus Birke mag op schoot.

Papabeer wil natuurlijk ook op de schommel. Bij papabeer laat Birke de schommel altijd los en dan gaat ze achterover op zijn buik liggen. Heerlijk vindt ze dat!

Nou, dacht papabeer, als Birke toch zonder handen durft, dan durft ze ook wel alleen... En dat durfde ze zeker! Ze vond het een beetje spannend en papabeer bleef dichtbij, maar Birke heeft helemaal alleen geschommeld. Ze wist zelfs hoe ze met haar benen moest bewegen om aan de gang te blijven.

Er was ook een wip waar Birke op wilde. Samen met een ander meisje genoot ze met volle teugen.

Mamabeer ging achterop zitten en toen het meisje wegging, klom papabeer op de andere kant. Zo wipte de Berenboel gezellig en Birke vond het stoer dat ze zelf mocht vasthouden.

Na een welverdiend slaapje ging de Berenboel naar papopa en papoma. Daar was ook de pop, die schijnbaar honger had, want Birke heeft haar gevoerd tot het bordje leeg was.

Tante zing kwam ook nog even langs en speelde lekker ruw met Birke, precies zoals Birke dat wil!

Na het eten mocht Birke bij papopa op schoot zitten. Hij tekende Bumba, de kleine clown en Birke herkende hem meteen.

Toen was het tijd om naar huis te gaan. Birke wist van geen ophouden en had duidelijk energie opgespaard toen ze ziek in de bank lag. Ze kreeg nog een mini zaklampje om mee te schijnen en toen ze op papabeer richtte, deed ze haar ogen voor de zekerheid maar dicht...

Dat zaklampje nemen we niet mee naar bed, Birke. Daar heb je toch de hele tijd je ogen dicht.

Welterusten!