een fort

Papabeer en Birke hebben de hele dag gespeeld. Niet zomaar gespeeld, maar in een fort! Een zelfgemaakt fort van dekens, kussens, de bank, een kruk en vanalles.

daar is ze!

snel wegkruipen voor papabeer...

een snelle berenrol naar de andere kant...

piep piep!

waar is ze nou weer?

 Birke eet van mamabeer geen boterhammen met vlokken, zegt mamabeer. Misschien doet papabeer er dan iets anders mee?

ZO lekker...

...daar eet je je vingers bij op!

Binnen is het al een beetje Pasen. Mamabeer heeft mooie takken op de tafel gezet en daar hangen allemaal vrolijke lentedingetjes in.

In het fort stond ook Birke's potje. Dat is rond aan de onderkant, om poepjes en plasjes op te vangen. Nadat het potje ondersteboven lag, zei Birke:"Bal!" en papabeer zei:"Dat is een potje." Birke zei:"Poh... bal!" Vooruit dan...

Birke had de smaak goed te pakken, want met haar blokken bleef ze lekker verder bouwen. Om de blokken te pakken, moest ze wel kruipen - papabeer legde ze telkens ergens anders...

Mamabeer oefent iedere dag met Birke, daarom kan ze nou zo goed kruipen!

stappestap!

 Aan het einde van de dag moet alles ook worden opgeruimd...

Goedzo Birke, je hebt je slaap wel weer verdiend!

Welterusten.