De dagen worden niet langer, maar het is wel langer licht! De Berenboel merkt het aan alles: de eerste bloempjes komen langzaam boven het nog bleke gras uit. Alsof ze eerst voorzichtig willen kijken of de rest van de wereld er wel klaar voor is. In de bomen zijn al knopjes te zien, waar straks mooie bloesems uit komen.
Birke is niet zo voorzichtig. Zij heeft bij Casa Viva de touwtjes stevig in handen en soms 'pest' ze de andere kinderen zelfs een beetje. Ze laat in ieder geval niet op haar kop zitten. Gelukkig maakt mamabeer lekker eten, daar heeft Birke helemaal niets op tegen. Totdat papabeer het toetje gaat geven.
 |
| het toetje gaat nu nog goed, maar ze kijkt al een beetje stiekem... |
 |
| toen was het genoeg! |
Birke wilde spelen met haar eten en het 'vliegtuig' met yoghurtdropping kon de hangar niet meer in. Het werd onderweg tegengehouden door een priegelig vingertje...
 |
| dat vingertje lustte papabeer wel! |
Omdat Birke 's middags maar één keer kort geslapen had, ging ze na het eten meteen naar bed. Lekker ingesmeerd door papabeer en met een schone luier kroop ze weg in haar knuffeldoekje...
Welterusten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten